DĄB (quercus) Jest wiele gatunków dębów, najczęściej spotykane to: dąb szypułkowy, bezszypułkowy i czerwony. Drzewo bardzo okazałe, zrzucające liście na zimę (z wyjątkiem dębu ostrolistnego), może osiągnąć nawet 45 m wysokości. Posiada grube konary i rozłożystą koronę. Kora jest szara i prawie gładka, z wiekiem drzewa staje się ciemniejsza i podłużnie spękana. Dąb szypułkowy, najbardziej popularny może żyć ponad 1000 lat. |
|||||
Liście dębowe są owalnie wydłużone, mają od 4 do 12 cm długości, kontur z wrębami, które różnią się wycięciem zależnie od gatunku. Liście zawsze osadzone są na krótkim ogonku. Owoce to żołędzie, umieszczone w płaskich miseczkach na szypułkach lub bezpośrednio na gałęzi. Jesienią, liście niektórych dębów przybierają kolor żółty lub czerwony. |
|||||
KLON (acer) Klonowate są bardzo liczne, wszystkie zrzucają liście na zimę. Drzewa te osiągają przeciętnie wysokość od 20 do 30 m, niektóre są bardziej okazałe. Pień mają wysmukły, koronę regularną i kopulastą, konary wzniesione są ukośnie. Kora jest ciemnoszara i podłużnie spękana. |
|||||
Liście klonowatych o długości od 5 do 15 cm, są 3 lub 5-cio klapkowe o małych wcięciach lub bardzo głęboko powycinane zależnie od gatunku, osadzone na długich ogonkach. Jesienią przyjmują barwę żółtą lub czerwoną. Owoce to skrzydlaki, zwieszające się w kiściach, sierpowato zakrzywione lub proste, zawsze parzyste. |
|||||
BUK (fagus) Drzewo bardzo okazałe, osiągające 30 m wysokości, na zimę traci listowie. Koronę ma kopulastą, na smukłym pniu, który wysoko dzieli się na liczne mocne, wznoszące się konary. Kora buka jest jasnoszara i bardzo gładka. |
|||||
Liście mają długość od 5 do 10 cm, są owalne, elipsowate, plisowane, błyszczące i na brzegach lekko ząbkowane. Mają kolor ciemnozielony od góry, spodem są jaśniejsze, jesienią stają się żółte i brązowe. Kwiaty męskie zwieszają się w pęczku na długim ogonku, kwiaty żeńskie mają owłosione, czteroczęściowe osłonki. Owoce, orzeszki bukowe (bukwie) o długości 2 cm, dojrzewają po dwa w twardej okrywie. Bukwie stanowią przysmak dla wielu zwierząt. |
|||||
JESION (fraxinus) Drzewo bardzo wysmukłe, osiągające 40 m wysokości, o krótkim pniu, z którego pną się do góry proste konary tworzące zaokrągloną koronę. Jesion mannowy (fraximus ornus) osiąga zaledwie 10 – 25 m i często posiada kilka pni. Kora u jesiona wyniosłego jest brązowoszara i z czasem podłużnie spękana, a u jesiona mannowego – ciemnoszara i zawsze gładka. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Liście, opadające jesienią, mają długość, u jesiona wyniosłego około 25 cm i po 4 do 6 par owalnych, podłużnych listków oraz listek szczytowy a liście jesiona mannowego są mniejsze i któtsze; 15 – 20 cm długości i od 7 do 9 listków. Owoce to kilkucentymetrowe, brązowe skrzydlaki zwisające w wiechach. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
JAWOR (Acer pseudoplatanus) Duże drzewo liściaste, tracące na zimę liście, może osiągać wysokość do 40 m. Jego korona jest bardzo rozgałęziona, regularna, prawie sferyczna. Boczne gałęzie wyrastają na prostym pniu na wyskości paru metrów od ziemi i wznoszą się ostro do góry. Kora ciemnobrązowa, spękana, łuszczy się małymi płytkami. Liście duże, o długości do 25 cm, szerokie do 18 cm z długim ogonkiem są pięcioklapkowe (te 2 boczne są bardzo małe), ząbkowane na brzegach, od góry zielone od spodu białawe. Jesienią stają się żółte lub brązowe. |
|||||
Kwiaty zwisają żółtozielonymi kiściami o długości 10 – 12 cm, wyrastającymi razem z liśćmi. Owoce, liczne skrzydlaki zwieszają się jesienią w wiechach parami, zawierają dwa nasiona z dużymi skrzydełkami. Drewno jaworowe używane jest do wyrobu instrumentów muzycznych i fornirów. |
|||||
OSTROKRZEW (ilex aquifolium) Krzew wiecznie zielony, o rozłożystych gałęziach, wyrasta do kilku metrów wysokości. W formie drzewiastej może osiągnąć 10 m. Może zyć nawet 300 lat. |
||
Liście ciemnozielone, lśniące, skórzaste, owalne o powycinanych, kolczastych brzegach, mają od 3 do 12 cm długości. Owoce ostrokrzewu to czerwone kulki o średnicy około centymetra, pojawiają się jesienią i pozostają na gałęziach przez zimę. Zawierają substancję trującą ( ale nie dla ptaków). |