OSIKA (polulus trembla)

Duże drzewo, tracące liście jesienią, może osiągnąć 30 m wysokości. Lubi światło i najczęsciej rośnie na obrzeżach lasu lub na miedzach. Młode drzewa mają formę stożkową z krótkimi, wznoszącymi się, niezbyt licznymi gałązkami. Z wiekiem, korona staje się bardziej gęsta i zaokrąglona. Pień jest prosty i niezbyt gruby, pokryty korą szarozieloną, gładką u młodych drzew, u starszych pojawiają się podłużne, czarne spękania.

Liście, zaokrąglone, grubo ząbkowane o długości od 3 do 10 cm rosną na długich ogonkach. Są szarozielone, matowe, od spodu jaśniejsze. Jesienią przybierają kolor żółty lub czerwonawy.

Kwiaty męskie, zielonkawobiałe zwisają w długich, licznych kotkach, kwiaty żeńskie - w dłuższych kotkach, dają liczne nasiona, otoczone białym, gęstym puchem, który roznosi wiatr.

Drzewo osiki używa się do produkcji zapałek.

WIĄZ (ulmus minor)

Duże drzewo zrzucające liście na zimę, może osiągać wysokość 40 m, posiada koronę bardzo nieregularną, szeroką i kopulastą. Jego liczne konary wyrastają dość nisko na pniu, bezładnie, poziomo lub opadają do ziemi. Kora jest szarobrunatna z głębokimi, pionowymi spękaniami.

Liście mają długość od 6 do 10 cm, są owalne, podwójnie ząbkowane na bokach, z wydłużonym szpiczastym czubkiem. Są gładkie i błyszczące, ciemnozielone, jesienią stają się żółte.

Kwiaty pojawiają się w bukietach jeszcze przed liśćmi. Owoce, jasnozielone, owalne, płaskie skrzydlaki zawierające jedno nasionko, wyrastają w pęczkach na końcach gałązek. Wiązy padają ofiarą choroby spowodowanej przez pewien rodzaj grzyba.

Wiąz gorski (brzost), który rośnie w niższych partiach gór, może mieć koronę bardzo szeroką, jego liście są większe (10 – 16 cm), owoce rosną w bukietach a okrągłe skrzydlaki mają jedno nasionko pośrodku.

JARZĄB zwany JARZĘBINA (sorbus)

Drzewo średniej wielkości, czasem osiągające wysokość 20 m, na zimę zrzuca liście. Posiada koronę nieregularną, zaokrągloną, z wystającymi gałęziami. Z pnia często podwójnego lub potrójnego wyrastają boczne gałęzie horyzontalnie lub lekko wzniesione do góry. Kora jest gładka, szarosrebrzysta, z wiekiem drzewa staje się ciemniejsza, matowa i popękana.

Liście jarzębiny są bardzo długie; 15 do 20 cm, mają od 13 do 17 małych, wydłużonych listeczków (6 x 2 cm), mocno piłkowatych na brzegach z wyjątkiem zaokrąglonej nasady przy łodyżce, z wierzchu są koloru ciemnozielonego a od spodu - jasnozielonego. Gdy je rozgnieść, wydzielają zapach gorzkich migdałów. Jesienią przyjmują kolory od żółtego do jasnoczerwonego.

Kwiaty są malutkie, białokremowe, zebrane w baldachimy. Owoce to bardzo dekoracyjne, małe kuleczki o jaskrawoczerwonym kolorze zwisające w obfitych kiściach. Są one ulubionym przysmakiem ptaków.

Znane są różne odmiany jarząba; domowy wyróżnia się koroną bardziej zaokrągloną, szarą korą spękaną w małe płytki, dłuższymi liśćmi (do 25 cm). Jego kiście kwiatowe są większe i bardziej sferyczne i dają owoce owalne o długości 2 do 3 cm w kolorze czerwonobrunatnym.

BEZ KORALOWY (sambucus racemosa)

Małe drzewo a najczęściej krzew osiągający do 5 m wysokości, posiada bardzo rozgałęzione korzenie, dające odrosty. Z cienkiego pnia wyrastają pochylone gałęzie i gałązki tworząc bardzo luźną, nieregularną koronę. Kora jest brunatna lub szarobrązowa.

Liście pojawiają się jednocześnie z kwaiatami. Mają długośc od 10 do 25 cm i posiadają 5 lub 7 listków sercowatych, bardzo wydłużonych, od góry ciemnozielonych, od spodu – zielononiebieskich. Kwiaty, malutkie, żółtozielone tworzą sterczące, stożkowe wiechy.

Owoce to male kuleczki - „korale”o szkarłatnoczerwonym kolorze ujęte w gęste kiście o długości 5 cm. Są one toksyczne dla człowieka ale nie dla ptaków, które chętnie je zjadają.