DURMITOR

Masyw górski w północno-zachodniej części kraju wypiętrzony przez fałdowania alpejskie i o powierzchni ukształtowanej przez lodowce. Stanowi park narodowy o obszarze 39 tys. ha, który obejmuje również najciekawszy odcinek głębokiego przełomu rzeki Tara.

Najwyższym szczytem jest Bobotov Kuk o wysokości 2523 m.npm. Park posiada 17 jezior górskich, jaskinie krasowe, głębokie doliny z kamiennymi rumowiskami, strome ściany skalne i poszarpane szczyty dostępne poprzez wiele szlakowanych tras ale tylko jedno schronisko.

ŻABLJAK

Stolica górskiego regionu z potrzebną infrastrukturą wzdłuż paru uliczek i przylegających osiedli. Posiada kilka hoteli, różne sklepy, piekarnię, pocztę, restauracje, bary, wielką halę targową i wypożyczalnie sprzętu sportowego. Wysokie gmachy hotelowe z „epoki jugosłowiańskiej” sąsiadują ze starymi, prostymi domami. Nowsze, stylowe, wykończone góralską ciesiołką pensjonaty znajdują się na północ od miasta przy drodze do Crna Gora a następne budują się w osiedlu na południu w pobliżu wyciągu krzesełkowego na Savik Kuk.

Kilka campingów usytuowanych u podnóża gór, przy szlakach, ułatwia wycieczki piesze. Zimą, Żabljak staje się ośrodkiem narciarskim z dwoma wyciągami krzesełkowymi i kilkoma orczykami.

DOLINA TARY

Przełom rzeki Tary o pionowych ścianach, wcięty w wapienne podłoże ma 82 km długości a głębokość dochodzi do 1300 m znajduje się na pólnocy kraju. Jego brzegi łączy słynny most koło Djurdevica o długości 366 m i wysokości 172 m rozpostarty w 1940 r. na 5-ciu przęsłach między skalnymi brzegami. Dołem spokojnie płynie zielonkawa woda. Szosa prowadzi wzdłuż biegu Tary, jednak tylko miejscami widać lustro wody, przeszkadzają drzewa i zarośla. W miejscu gdzie dolina staje się szersza, znajduje się monastyr Dobrilovina, mała cerkiewka zachowała duże fragmenty fresków z XVI w. Na najciekawszym odcinku Tary organizowane są spływy kajakowe i rafting.

HERCEG NOVI

Miasto położone nad morzem, niedaleko zachodniej granicy kraju, powstało w koncu XIV w. jako najmłodsze pośród innych, stąd nazwa.

Starówka znajduje się blisko morza, na zboczu wzgórza, jej wąskie uliczki podchodzą do wyżej usytuowanej twierdzy.

Na głównym placu ocienionym palmami wznosi się kościół św. Michała z 1900 r. o dziwnej architekturze, z wieżyczkami jak minarety, przed nim bardzo turecka w formie fontanna. Przy mniejszym placu znajduje się kościół św.Hieronima a nieco dalej wieża zegarowa.

Poturecka twierdza Kanli-kula zbudowana na skale, góruje nad okolicą. Obecnie jest dostępna do zwiedzania i wykorzystywana na teatr miejski.

PERAST

Jasne ściany pałaców i strzeliste wieże kościołów renesansowo-barokowych na brzegu morza na tle wysokiego, górskiego zbocza to malowniczy, unikalny widok jaki prezentuje Perast.

Położony w głębi Boki Kotorskiej, należący dawniej do Republiki Weneckiej od wieków żył z żeglugi morskiej; posiadał stocznie, szkołę dowódców okrętów, która wyszkoliła między innymi oficerów dla floty rosyjskiej cara Piotra Wielkiego. Najważniejsze obiekty w mieście to renesansowy kościół św.Mikołaja z XVII w. z wysoką dzwonnicą oraz barokowe rezydencje bogatych rodzin słynnych marynarzy; Smeća, Zmajević, Bujović.

Na wodzie przed miastem zdają sie „pływać” dwie wysepki ze świątyniami, mniejszą, bezdrzewną usypano sztucznie w XVI w. na sterczącej z morza skałce.

DOBROTA

Kilkukilometrowa osada na wschodnim brzegu zatoki, prawie łączy się z Kotorem. W centrum wznosi się barokowy kościół św.Eustachego z wysoką dzwonnicą.

Dobrota posiadała wiele pięknych XVII-XVIII- wiecznych pałaców i kościołów, które uległy ruinie w czasie trzęsienia ziemi w 1979 r., niektóre z nich odbudowano inne zamknięto.

Nowe budynki próbują naśladować styl architektury dawnych pałaców.

KOTOR

Miasto z ważnym niegdyś portem ukryte w zaciszu zatoki, chronione przez wysokie zbocze gór Lovćen zostało założone przez Greków. W średniowieczu należało do Bizancjum, potem do Wenecjan a następnie do monarchii austro-węgierskiej. Przez ostatnie 200 lat przechodziło zmienne losy zależnie od europejskich wojen i traktatów politycznych.

W Kotorze zaskakują średniowieczne, potężne fortyfikacje z trzema bramami wokół miasta i masywne mury wspinąjace się zygzakiem do cytadeli położonej 260 m wyżej na szczycie. Pozwoliły one obronić miasto przed najazdami tureckimi.

Pomimo trzęsień ziemi zachowało się wiele zabytkowych budowli z minionych okresów; od trójnawowej romańskiej katedry św.Tripuna z XII w. z dwoma wysokimi wieżami z XVII w. poprzez bizantyjskie i romańkie kościoły, renesansowe i barokowe pałace do budynków 19-wiecznych.

Swoisty mikroklimat spowodował że Kotor posiada bujną egzotyczną rośliność.

Dzięki oryginalności swoich zabytków, Kotor znajduje się na światowej liście Unesco.

SVETY STEFAN

Położony jest 20 km na południe od Budvy na cyplu poprzedzonym nadbrzeżnym parkiem Milocer z licznymi, drogimi hotelami w sosnowym lasku. Dawniej była to wyspa z wioską rybacką otoczona średniowiecznym murem obronnym. Po II wojnie światowej stare, opuszczone domy wyremontowano i zamieniono na luksusowe hotele. Wyspa jest w części dostępna do zwiedzania.

Sv. Stefan to najbardziej znana „pocztówka-wizytówka” Czarnogóry.

Duże, portowe miasto i modny kurort pośrodku riwiery. Jedno z najstarszych miast nad Adriatykiem, założone w IV w. p.n.e. Jego przeszłość podobna jest do historii Kotoru.

Najciekawsza i warta zwiedzania dzielnica to uroczy Stari Grad na cyplu na południe od portu. Otoczony jest XV-wiecznymi murami obronnymi łączącymi się z cytadelą bardziej wysuniętą w morze. Stari Grad ma dwie bramy wejściowe, Morską i Lądową. Wąskie, ocienione uliczki zabudowane starymi kamienicami z kawiarenkami i różnymi sklepami z modną odzieżą i pamiątkami, doprowadzają do katedry św.Jana, początkowo romańskiej, bardzo przebudowanej z nowoczesną mozaiką w prezbiterium i dzwonnicą z XIX w. Na placyku obok wznosi się masywna cerkiew św.Trójcy z białych i różowych ciosów z potężną kopułą.